consaluto

consaluto
con-sălūto, āvi, ātum, 1, v. a., to greet, salute cordially, in gen. (in good prose; esp. freq. in the histt. after the Aug. per.).
(α).
With acc.:

utrumque regem (sua multitudo),

Liv. 1, 7, 1:

eum,

Petr. 7; 131; Curt. 7, 8, 5; 10, 7, 7:

aliquem nomine,

Plin. 28, 2, 5, § 23.—
(β).
With two accs., to greet or salute as, to hail, etc.:

eum regem,

Liv. 36, 14, 4:

eum dictatorem,

id. 3, 26, 10:

aliquem imperatorem,

Tac. A. 12, 69; 13, 41; Suet. Ner. 8; id. Galb. 10:

aliquem Caesarem,

Tac. H. 3, 86 fin.; Suet. Dom. 1:

aliquem patrem patriae,

id. Aug. 58:

eum Latiarem Jovem,

id. Calig. 22; cf.:

eam Volumniam,

Cic. Phil. 2, 24, 58.—
(γ).
Absol.:

qui cum inter se... amicissime consalutassent,

Cic. de Or. 2, 3, 13:

exercitus consalutant,

one another, Flor. 4, 3, 6.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”