- consaluto
- con-sălūto, āvi, ātum, 1, v. a., to greet, salute cordially, in gen. (in good prose; esp. freq. in the histt. after the Aug. per.).(α).With acc.:(β).
utrumque regem (sua multitudo),
Liv. 1, 7, 1:eum,
Petr. 7; 131; Curt. 7, 8, 5; 10, 7, 7:aliquem nomine,
Plin. 28, 2, 5, § 23.—With two accs., to greet or salute as, to hail, etc.:(γ).eum regem,
Liv. 36, 14, 4:eum dictatorem,
id. 3, 26, 10:aliquem imperatorem,
Tac. A. 12, 69; 13, 41; Suet. Ner. 8; id. Galb. 10:aliquem Caesarem,
Tac. H. 3, 86 fin.; Suet. Dom. 1:aliquem patrem patriae,
id. Aug. 58:eum Latiarem Jovem,
id. Calig. 22; cf.:eam Volumniam,
Cic. Phil. 2, 24, 58.—Absol.:qui cum inter se... amicissime consalutassent,
Cic. de Or. 2, 3, 13:exercitus consalutant,
one another, Flor. 4, 3, 6.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.